هوش مصنوعی: این متن از ناپایداری دنیا، غم و رنج‌های انسانی، و فراق و جدایی سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که زندگی پر از مشکلات است و شادی‌ها زودگذر هستند. او از درد فراق و خاطرات دوستان از دست رفته می‌نالد و اشاره می‌کند که حتی شادترین قلب‌ها نیز از غم فراق ویران می‌شوند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق فلسفی و عاطفی مانند ناپایداری زندگی، غم فراق، و رنج‌های انسانی است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آن‌ها سنگین باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌ی ادبیات کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹

کار عالم سست بنیاد آمدست
آسمان را پیشه بیداد آمدست

هر کجا زیر فلک صاحب دلی است
نیک نیک از غم به فریاد آمدست

ای خوشا آن کس که او را در جهان
یا دمی خوش یا دلی شاد آمدست

حاصل خاک آنچه هست از خشک و تر
چون ببینی جمله بر باد آمدست

در جهان هر کار کان مشکلتر است
از برای آدمیزاد آمدست

بنده آنم که او در عمر خویش
یکدم از بند غم آزاد آمدست

ای بسا غصه که خوردم چون مرا
دوستان رفته با یاد آمدست

از غم فرقت همی گردد خراب
هر دلی کز شادی آباد آمدست

سخت آسانست با زخم فراق
زخمها کز تیغ پولاد آمدست

رنج فرقت پژمرد آنرا که او
تازه همچون شاخ شمشاد آمدست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.