هوش مصنوعی:
شاعر از گل باغ فضل خود می‌گوید که اگر امید داشته باشد شکفته خواهد شد. او از مستی و طرب شبانه سخن می‌گوید و تصمیم می‌گیرد برای صبحگاهی دیگر بخوابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، اشاره به مستی و طرب شبانه ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.
شمارهٔ ۵۹
گل باغ فضلم زلال میم ده
گر امید داری که بشکفته باشم
چنان ساز کامشب ز می مست و طافح
به عزم صبوح دگر خفته باشم
گر امید داری که بشکفته باشم
چنان ساز کامشب ز می مست و طافح
به عزم صبوح دگر خفته باشم
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
