هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از شادی و امیدواری ناگهانی سخن می‌گوید که مانند هدیه‌ای از آسمان به او رسیده است. او از آمدن معشوقه‌ای زیبا (حوراوش) و خوش‌یمن (مشتری‌نژاد) سخن می‌گوید و تعجب می‌کند که چه بادی این آتش رخسار (معشوق) را به سوی او آورده است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از اصطلاحات ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۲۱
امشب بر من زمانه شاد آوردست
حوراوش و مشتری نژاد آوردست
امید نبد مرا که آیی به برم
ای آتش رخ کدام باد آوردست
حوراوش و مشتری نژاد آوردست
امید نبد مرا که آیی به برم
ای آتش رخ کدام باد آوردست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
