هوش مصنوعی: این متن به گفت‌وگوی بین دل و دیده می‌پردازد که هر یک از دیگری شکایت دارد. دیده از دل می‌پرسد که چرا گریه می‌کند و دل نیز از دیده می‌پرسد که چرا به عاقبت کار نمی‌اندیشد. هر دو طرف به نوعی از بی‌توجهی دیگری به عواقب اعمالشان گله می‌کنند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد تا بتوان ارتباط عمیق‌تری با آن برقرار کرد.

شمارهٔ ۳۲

ای دیده نگویی که ترا با دل چیست
وی دل ز تو چند خواهد این دیده گریست

ای دیده تو عاقبت نمی اندیشی
وی دل تو به عاقبت نمی دانی زیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.