۱۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۸

روزی که سراپرده بر افلاک زنم
آن روز ردای صبح را چاک زنم

پیش رخ تو که نور خورشید ازوست
چون سایه هزار بوسه بر خاک زنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.