هوش مصنوعی:
شاعر از روزگار ناخوشایند خود شکایت می‌کند و احساس می‌کند که حتی چیزهای شیرین نیز برایش تلخ می‌شوند. او از این که فلک به او هیچ لذتی نداده است ناراحت است و می‌ترسد که بدون به دست آوردن خواسته‌هایش از دنیا برود.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، بیان ناامیدی و ترس از ناکامی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۱۷
پیوسته ز روزگار دشمن کامم
گر شهد خورم زهر شود در کامم
ناداده مرا چرخ فلک یک کامم
ترسم که برد زیر زمین ناکامم
گر شهد خورم زهر شود در کامم
ناداده مرا چرخ فلک یک کامم
ترسم که برد زیر زمین ناکامم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
