هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان میکند که بدون حضور معشوق، مانند سایهای است که نه کاملاً وجود دارد و نه کاملاً نیست. او از سایهی خود نیز جدا شده و تا زمانی که وصال معشوق را به دست آورد، مانند سایهای به خاک مینشیند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعارههای پیچیده است که درک آن برای سنین پایینتر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوع غم و جدایی مطرح شده که برای مخاطبان با تجربهی عاطفی بیشتر مناسب است.
شمارهٔ ۱۳۵
چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو
وز سایه خویشتن گسستم بی تو
تا سایه وصل برگرفتی ز سرم
چون سایه به خاک در نشستم بی تو
وز سایه خویشتن گسستم بی تو
تا سایه وصل برگرفتی ز سرم
چون سایه به خاک در نشستم بی تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.