۱۹۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۶

به تبریز خانه برین بر زمین؟
بکردم بدینار و در ثمین

پر از بوستانش یمین و یسار
پر از گلستانش یسار و یمین

ز بس بوی فرخار وارش هوا
ز بس نقش کابل مثالش زمین

فراوان در او خورده میر اجل
می سرخ بر نرگس و یاسمین

مرا همسر جان خود داشتی
چو از مرگ در جانش آمد کمین

ز دست من آن ظالمان بستدند
همی خوانم از غم علی الظالمین

از آن به بفر ملک بوالخلیل
یکی ساختم بر در او زمین

دو آباد کردم بوقت دو شاه
که دانست قدرم همان و همین

یکی شد یکی جاودان زنده باد
جهان را امیر و مهان را امین
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.