هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از رنج‌ها و ناکامی‌های خود در زندگی می‌گوید و بیان می‌کند که تنها با دیدن معشوق، دردهایش تسکین می‌یابد. در غیر این صورت، جایی در این شهر (جهان) برای او نخواهد بود.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'زهر' و 'قهر' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر معانی دارد.

شمارهٔ ۴

بسپرد بپای ناکسان دهر مرا
تا کرد مجال یادشان قهر مرا

با دیدن تو نوش شود زهر مرا
ور نه نبری جای در این شهر مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.