هوش مصنوعی:
شاعر از دوستش شکایت می‌کند که او را به دشمنان سپرده و از عشق دشمنان شادمان است. همچنین اشاره می‌کند که اگر دوستش به بتخانه افتخار کند، از چشم شاعر خواهد افتاد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد. همچنین ممکن است برخی از استعاره‌ها برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۱۷
ای دوست مرا به دشمنان دادی تو
وز مهر و هوای دشمنان شادی تو
گر زینت بتخانه نوشادی تو
یکباره ز چشم من بیفتادی تو
وز مهر و هوای دشمنان شادی تو
گر زینت بتخانه نوشادی تو
یکباره ز چشم من بیفتادی تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
