۱۵۰ بار خوانده شده
ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه
نه تیره شبی بسان زلف تو سیاه
خط تو دمید و شه تبه حسن رخت
از سنبل تر بلی شود ماه تباه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
نه تیره شبی بسان زلف تو سیاه
خط تو دمید و شه تبه حسن رخت
از سنبل تر بلی شود ماه تباه
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
