هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ورود ناگهانی فردی بلندقامت (سرو سهی) سخن می‌گوید که باعث شد غم‌های دلش از بین برود و شادی و روشنایی را تجربه کند. این فرد تمام ناراحتی‌ها و شادی‌ها را یک‌باره به او سپرد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۳۳

ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی
پر غم دل من کرد ز هر غصه تهی

از نار و بهیش یافتم روزبهی
بسپرد بیکبار بمن نار و بهی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.