هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تاریکی شب و مقایسه آن با تاریکی دل خود سخن می‌گوید. او از آه‌های فراوانی که از دلش برمی‌آید می‌گوید و بیان می‌کند که این آه‌ها باعث روشنایی دلش می‌شوند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۴۶
هر شب که رخ سپهر گلشن گردد
عالم تاریک چون دل من گردد
صد آه بر آوردم ز آیینه دل
کابینه دل ز آه روشن گردد
عالم تاریک چون دل من گردد
صد آه بر آوردم ز آیینه دل
کابینه دل ز آه روشن گردد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
