۱۶۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

از خاک درت ساخته ام مفرش خویش
بر خیره به باد داده عمر خوش خویش

بنمای به من تو آن رخ مهوش خویش
هان تا نبرم آب تو از آتش خویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.