هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید و خود را در برابر معشوق، خاضع و فداکار نشان می‌دهد. او از تفاوت حال خود و معشوق می‌نالد و به نوعی از این نابرابری شکوه می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از واژه‌ها و تشبیهات برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۲۰
تا از تف سینه قبله زردشتیم
در عشق تو محراب هزار انگشتیم
تو فارغ و ما خویشتن از غم کشتیم
سبحان الله چگونه پشتاپشتیم
در عشق تو محراب هزار انگشتیم
تو فارغ و ما خویشتن از غم کشتیم
سبحان الله چگونه پشتاپشتیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
