هوش مصنوعی: شاعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه دلش را به آتش کشیده و اشک ریخته است. او از معشوق می‌خواهد که خیال را به مهمانی بفرستد تا از این درد و رنج رهایی یابد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۳۸

تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم
وز چهره به نام تو زر ناب زدیم

زنهار خیال را به مهمان به فرست
کز آتش دل خانه چشم آب زدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.