هوش مصنوعی: شاعر در این متن به ستایش خداوند و بیان احساسات خود نسبت به او می‌پردازد. او اشاره می‌کند که پیش از این جهان را به روی خود می‌دید، اما اکنون احساس می‌کند که دیگر دیده نمی‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۴۱

سبحان الله بعهد تو آن گویم
کز طلعت تو نبود خالی کویم

زین پیش جهان به روی من می دیدی
و اکنون چه شدت که می نبینی رویم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.