هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج هجران و عشق نافرجام می‌گوید و بیان می‌کند که دوری از معشوق چنان او را می‌سوزاند که گویی جانش در حال خشکیدن است. او قسم می‌خورد که در فراق معشوق جز خون نمی‌بارد و از نابرابری در عشق شکایت دارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه‌ی عمیق و غمگین است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شدید مانند 'جان در تن من خشک چو گردن تو کنی' و 'نبارم جز خون' ممکن است برای کودکان و نوجوانان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۶۱
هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی
جان در تن من خشک چو گردن تو کنی
در هجر تو والله که نبارم جز خون
من با تو کی آن کنم با من تو کنی
جان در تن من خشک چو گردن تو کنی
در هجر تو والله که نبارم جز خون
من با تو کی آن کنم با من تو کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
