هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از بوی خوش مشک و قرنفل و زلف معشوق سخن می‌گوید و آن را با نغمه‌ی بلبل و گل مقایسه می‌کند. در نهایت اشاره می‌کند که هر چه از بلبل شنیده می‌شود، در واقع گفته‌های گل بوده است.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های شعری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از صنایع ادبی و زیبایی‌شناسی شعر برای درک کامل آن لازم است.
شمارهٔ ۱۷۹
هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی
از دولت آن زلف چو سنبل شنوی
چون نغمه بلبل از پی گل شنوی
گل گفته بود هر چه ز بلبل شنوی
از دولت آن زلف چو سنبل شنوی
چون نغمه بلبل از پی گل شنوی
گل گفته بود هر چه ز بلبل شنوی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
