ای بسته دانش تو زبان سوآل ما
ناکرده شرح پیش تو معلوم مآل ما

شام و سحر تصور آثار صنع تست
نقش نگار خانه خواب و خیال ما

درک حقیقت تو محالست بر خیال
این آرزو کجا و خیال محال ما

داریم حال بد ز مآل فعال بد
ما را بحال ما نگذارد فعال ما

روزی که از تو هر عملی را جزا رسد
تعذیر ما بس است ز تو انفعال ما

ما را مجال ده که ز ذکر تو دم زنیم
بهر سخن دمی که نماید مجال ما

اظهار عذر ماست فضولی ز معصیت
بر روی زرد ما رقم اشک آل ما