هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بازگویی مراحل مختلف عمر خود می‌پردازد. دوران کودکی را با شادی اما در جهل و نادانی توصیف می‌کند، جوانی را با غم و خیال‌پردازی‌های گذرا، و آخر عمر را با پشیمانی و ندامت می‌گذراند. او افسوس می‌خورد که از عمر خود لذت روحانی نبرده و غافل مانده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و تأملات شخصی درباره زندگی و پشیمانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آنها سنگین باشد. همچنین، موضوعات مطرح‌شده مانند ندامت و غم更适合 خوانندگانی با تجربه‌های زندگی بیشتر.

شمارهٔ ۱۹

اول عمرم که هنگام سرور و ذوق بود
عاری از علم و عمل در جهل و نادانی گذشت

از طفولیت چو بگذشتم اسیر غم شدم
بعضی آن هم در خیال عالم فانی گذشت

آخر عمرم که ایام صلاح است و ورع
در ندامت صرف گشت و در پشیمانی گذشت

آه ازین عمری کزو ذوقی ندیدم هیچ گه
غافل از کیفیت لذات روحانی گذشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.