هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق پاک و طبع صاف خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از لذت‌های نفسانی دوری می‌کند. او عاشق زیبایی و حکمت است و با وجود فرار معشوقان از او، به دنبال آنان می‌دود. اما در نهایت، از معاشرت با آنان دوری می‌کند و این روش او در طول عمر بوده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۷

عاشق صاف طبع و پاک دلم
واله حکمت جلال و جمال

با خط حسن دلبران در عشق
می کنم مشق تا رسم بکمال

فارغم از حظوظ نفسانی
حظ نفسم نمی رسد بخیال

لیک از مهوشان شهر مرا
هست قطع علاقه امر محال

روش و رسم سایه دارم من
مهوشان را افتاده در دنبال

در زمانی که آن پری صفتان
می گریزند از من بد حال

می دوم بی قرار و صبر ز پی
در تردد نمی کنم اهمال

روی چون می نهند جانب من
تا بر آرند کام من بوصال

می گریزم ز صحبت ایشان
خویشتن را نمی کنم پامال

غیر ازین نیست عادتم همه عمر
بخدای مهیمن متعال
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.