هوش مصنوعی: شاعر از احساس گناه و شرمساری خود سخن می‌گوید و امیدوار است که با بخشش و رحمت بی‌پایان الهی، بتواند از این حالت رهایی یابد. همچنین، او به امید آمدن روز پس از شب تاریک اشاره می‌کند.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷

جرمی که کرده ام اگر آری به روی من
مانند ابر آب شوم در دم از حیا

گر من گنه کنم کرمت بی نهایت است
شب را امید هست که روز آید از قفا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.