هوش مصنوعی:
این متن به توصیف زیبایی‌ها و ارزش‌های سرزمین پارس (فارس) می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان معمار و عقل به عنوان شاگرد یاد می‌کند و اشاره می‌کند که در این سرزمین، خرد، هوش و دل‌های پاک گرد هم آمده‌اند. همچنین، فارس را به دلیل داشتن گوهرهای گران‌بها مانند یاقوت و گوگرد ستایش می‌کند و حتی بهشت را در برابر آن بی‌ارزش می‌داند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۲۲ - در ستایش فارس
به گرد پارس حصاری ز پارسا گردست
که عشق آنجا معمار و عقل شاگردست
در آن رواق مثلث به روزگار دراز
گروهی از خرد و هوش و جان دل گردست
بهشت را نستانم بگردی از ره فارس
که فارس معدن یاقوت و کان گوگردست
که عشق آنجا معمار و عقل شاگردست
در آن رواق مثلث به روزگار دراز
گروهی از خرد و هوش و جان دل گردست
بهشت را نستانم بگردی از ره فارس
که فارس معدن یاقوت و کان گوگردست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
