هوش مصنوعی: این شعر در مدح و ستایش استاد فاضلان سخنور، منشی جریده غرای تربیت و قائد سپاه معارف است. شاعر از فضل، هنر و تأثیرات مثبت او در حوزه تربیت و ادب سخن می‌گوید و با بیان زیبایی‌های کلام و خدمات او، قدردانی خود را ابراز می‌کند. در پایان، شاعر آرزو می‌کند که خداوند روان او را روشن کند و خدماتش را جاودانه سازد.
رده سنی: 15+ این شعر به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم ادبی پیچیده، نیاز به درک نسبی از ادبیات فارسی و مفاهیم تربیتی دارد. همچنین، موضوعات مطرح‌شده مانند مدح، فضیلت‌های اخلاقی و تأثیرات تربیتی، بیشتر برای گروه سنی نوجوان و بزرگسال قابل درک و ارتباط است.

شمارهٔ ۳۶

استاد فاضلان سخنور ذکاء ملک
آن منشی جریده غرای تربیت

دانشوری که فضلش در گوش آسمان
آوازه در فکنده ز آوای تربیت

آن قائد سپاه معارف که از هنر
آراست صد کتیبه به صحرای تربیت

کلکش مشاطه وار ز رسم ادب نهاد
خالی به صفحه رخ زیبای تربیت

پیرایه یافت گردن دوشیزه ادب
از فیض بحر طبع گهر زای تربیت

اینک سزد که بنده به پاداش این کرم
از روی شوق بوسه زند پای تربیت

خواهم ز کردگار که تا روز رستخیز
منت نهد بخلق ز ابقای تربیت

روشن کند خدای تعالی روان ملک
از آفتاب چهر دلارای تربیت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷ - در وجه تسمیه بورانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.