۱۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۷

مگرد ای پسر گرد دانش که دانش
تنت غرق اندوه تا گردن آرد

ره ابلهی جوی کآیین فکرت
ترا روز تا شب به خون خوردن آرد

تو خر زای و خر میر و خر زی که گردون
پس از هفتصد سال خر مردن آرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶ - در نعت حضرت رسالت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.