هوش مصنوعی: این شعر از هزل و طنز اجتماعی استفاده می‌کند تا وضعیت نابسامان یک خانواده را به تصویر بکشد. در آن، گربه و موش با هم متحد شده‌اند، اموال خانواده به رقیبان داده شده، و اعضای خانواده دچار مشکلاتی مانند بیوه‌گی و بی‌خردی هستند. در نهایت، شاعر با طنز اشاره می‌کند که حتی فرشته میکائیل نیز کفش‌های خانواده را از پای درخواهد آورد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم طنزآمیز و هجوی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند بیوه‌گی و از دست دادن اموال نیاز به درک بیشتری از زندگی اجتماعی دارند.

شمارهٔ ۱۵۰

گربه و موش بهم ساخته اند ای بقال
وای بر خیک پنیر و سبد میوه تو

ای پدر خانه و باغت به رقیبان دادند
دختر بیوه تو وان پسر لیوه تو

گشت قربان می و ساغر و شیرینی و شمع
زر تو سیم تو آیینه تو جیوه تو

ای پدر مرده بخود باش که در این دو سه روز
جفت همسایه شود مادرک بیوه تو

میتوان چاره این درد گران کرد ولی
خرد و هوش ندارد سر کالیوه تو

لیک خوش باش که از پای کند میکائیل
کفش تو چکمه تو موزه تو گیوه تو
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹ - ماده تاریخ
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.