منتظم الدوله فیروز بخت
داور گردون فر کیوان شکوه

یافت چو مه ماهچه رایتش
کرسی فیروزه ز فیروزه کوه

اختر فیروز مرا ره نمود
در بر آن خواجه دانش پژوه

عکس رخش بر ورق انداختم
با صفی از ناموران همگروه

تا که شود خیره ز نورش عیون
تا که شود تیره ز رویش وجوه

تا ابد از دست دل و دست او
خوشد و جوشد دل دریا و کوه

جودی و مهلان بر حلمش سبک
قلزم و جیحون ز کفش در ستوه