هوش مصنوعی:
این متن از ویرانی و اندوه ناشی از از دست دادن یک شخص یا چیز ارزشمند سخن می‌گوید. چرخ بستان و کاخ ویران شده، قصر فراخ به تنگنای غم تبدیل شده، و روح تابناک که زمانی بر بلندای آسمان بود، اکنون در میان دیولاخ‌ها (دیوها) جای گرفته است. در پایان، خرد تاریخ‌نگار از پژمردگی ناگهانی شاخ (نماد زندگی یا امید) خبر می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و از نمادها و استعاره‌های پیچیده استفاده می‌کند که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، موضوع اندوه و فقدان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۲۴۷ - ماده تاریخ میرزاعلی اکبرخان پسر میرزاعلی قائم مقامی در ۲۶ صفر ۱۳۲۹
ویرانه کرد چرخ بستان و کاخ ما
شد تنگنای غم قصر فراخ ما
آن روح تابناک بر ذروه سپهر
شد در صف ملک از دیولاخ ما
پرسیدم از خرد تاریخ فوت وی
گفتا «بناگهان پژمرده شاخ ما»
شد تنگنای غم قصر فراخ ما
آن روح تابناک بر ذروه سپهر
شد در صف ملک از دیولاخ ما
پرسیدم از خرد تاریخ فوت وی
گفتا «بناگهان پژمرده شاخ ما»
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۸ - ماده تاریخ در سوگ حسین خان فرزند نظام السلطنه مافی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
