هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ناامیدی و یأس خود از یک شخصیت قدرتمند (احتمالاً حاکم یا فردی صاحب نفوذ) می‌گوید که به او پاسخ نمی‌دهد و مانند دزدان اموال مردم را بدون حق می‌دزدد. شاعر احساس می‌کند که مال او بین دو گروه ناشایست تقسیم شده و از این وضعیت شکایت دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن به بلوغ فکری و آگاهی اجتماعی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۶

این چه . . . الملک بود ای نور چشم
که نباشد در کلاهش هیچ پشم

هر چه کتبا یا شفاها نزد وی
رفتم و در ناله افتادم چو نی

مرمرا نامد جوابی زین خصوص
گوئیا این خواجه باشد از لصوص

لص و لص لص بود این هر سه دزد
که برد مال کسان بی اجر و مزد

لازم است اکنون تلافیها کنم
شکوه از دنیا و مافیها کنم

مال من وقفست گوئی بر دو جنس
که نباشد این دو جنس از نوع انس

این یکی باشد رفیقت ان اخت
این بهشت تو است و آن یک دوزخت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.