هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی و تأثیر چهره‌ی معشوق می‌پردازد و از تشبیه‌هایی مانند ماه و آذرخش استفاده می‌کند. همچنین، به نامهای هفت اقلیم و ارتباط آن‌ها با ستارگان اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات کهن و اسطوره‌ای نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۵ - در شمارهٔ نامهای هفت کشور
ای آنکه روی تو بر مه فروغ بخش بود
غمت به خرمن دلها چو آذرخش بود
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
ز بحر محبث این قطعه نور بخش ود
به پارسی بشمر نامهای هفت اقلیم
که هر یکی را از اختری درخش بود
چو ارزه و شوه آنگاه آذرخش بود
چهارمین دان بدرخش و با درخش بود
چو پنجم «اوربرشت » و ششم «خرشت » شمار
«جمیره یامین » از هفتمینه بخش بود
غمت به خرمن دلها چو آذرخش بود
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
ز بحر محبث این قطعه نور بخش ود
به پارسی بشمر نامهای هفت اقلیم
که هر یکی را از اختری درخش بود
چو ارزه و شوه آنگاه آذرخش بود
چهارمین دان بدرخش و با درخش بود
چو پنجم «اوربرشت » و ششم «خرشت » شمار
«جمیره یامین » از هفتمینه بخش بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴ - تقسیم طبقات رعیت به فرموده جمشیدشاه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶ - روزهای ماه های پارسیان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
