هوش مصنوعی:
متن اوستایی به توصیف هفت امشاسپندان (فرشتگان مقدس در دین زرتشت) می‌پردازد که هر یک نماینده‌ی ویژگی‌های اخلاقی و الهی هستند. این موجودات مقدس شامل اهوره مزدا (خدای زنده و دانا)، وهمن (اندیشه نیک)، اردیبهشت (نظم مقدس)، شهریور (قدرت)، اسپندارمد (مهر و بهشت)، خرداد (تندرستی) و امرداد (بی‌مرگی) می‌شوند. متن همچنین به نقش این امشاسپندان در هدایت انسان‌ها به سمت بهشت اشاره می‌کند.
رده سنی:
14+
متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مباحث دینی و اخلاقی دارد. همچنین، زبان شعرگونه و استفاده از اصطلاحات خاص اوستایی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۳۴ - نامهای امشاسپندان که ایزدی فروغند
در اوستا نام هفت امشاسپندان خدای
شد «اهوره مزده » آنگهه وهمن و اردیبهشت
از پس شهریور اسپندارمد خرداد دان
پس امرداد است کش بی مرگی آمد سرنوشت
«اولین » یعنی که یزدان زنده دانا بود
دومین اندیشه اش نیکوست بی پندار زشت
سومین نظم مقدس دان چهارم قدرت است
پنجمین از مهر خود ما را برد اندر بهشت
از ششم دان تندرستی هفتمین بی مرگی است
خاص آن دهقان که ما را اندرین گلزار کشت
شد «اهوره مزده » آنگهه وهمن و اردیبهشت
از پس شهریور اسپندارمد خرداد دان
پس امرداد است کش بی مرگی آمد سرنوشت
«اولین » یعنی که یزدان زنده دانا بود
دومین اندیشه اش نیکوست بی پندار زشت
سومین نظم مقدس دان چهارم قدرت است
پنجمین از مهر خود ما را برد اندر بهشت
از ششم دان تندرستی هفتمین بی مرگی است
خاص آن دهقان که ما را اندرین گلزار کشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳ - پایه آیین مازدیسی بر سه چیز است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵ - در اقسام قند مکرر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
