هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی و فلسفی است که به بازدید از گورستان و تفکر درباره‌ی گذشتگان می‌پردازد. شاعر با خطاب به مردگان، از آرزوهای برآورده‌نشده و امید به رحمت الهی سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند عشق، وفا، و جاودانگی اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که آغاز و پایان همه چیز به دست خداست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، موضوع مرگ و گذشتگان ممکن است برای برخی از گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۸ - در زیارت خفتگان بستر خاک

چون گذارت فتد بگورستان
بر مزار گذشتگان بر خوان

که سلام علیکم ای احباب
ای اسیران خاک و رفته بخواب

ای به صد آرزو غنوده بخاک
دارم امید از شه سهاک

اولا رهروان و مردان را
معنی سیر رهنوردان را

کرم خاندان عشق و وفا
خلعت جاودان وصل و بقا

اول از یار و آخر از یار است
حکم خاوندگار ستوار است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷ - آیین غسل و روزه حقیقت سه روزه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹ - در ضعف پیری و سبب منظوم ساختن آیین نصیری فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.