هوش مصنوعی: متن بالا به زیبایی‌های فصل بهار و تغییر فصل از زمستان به بهار اشاره دارد. شاعر از باد نو بهار، چشم‌اندازهای زیبا و سبز شدن طبیعت سخن می‌گوید و پایان دوران سختی (خزان) و آغاز دورانی جدید (بهار) را جشن می‌گیرد. همچنین، به نمادهای اساطیری مانند کیخسرو، افراسیاب و گرسیوز اشاره شده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم شاعرانه و ارجاعات اساطیری است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و نمادین نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۹

هژیر و نغز و خوش ای باد نو بهار بوز
که دیرگاه براه تو مانده چشم دختر رز

پرند سبز بگلبن بپوش تا ما نیز
ز یادگار خزان برکنیم جامه خز

بیا که رایت کیخسرو بهار رسید
گذشت نوبت افراسیاب و گرسیوز
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸ - مدیح
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.