۱۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶ - قطعه

کیش زرتشت را سه پایه بود
هر یکی را به چرخ سایه بود

کاخ هستی بود برین سه ستون
ماه و برجیس و مهر بر گردون

هر که رو کرد سوی دین بهی
شد رکاب تنش ز درد تهی

گفت جستم براه دین پیشی
استوارم به نیک اندیشی

استوارم به نیک گفتاری
استوارم به نیک کرداری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - خطاب بمدرسه مزینیه بنات
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - در ۱۳۲۴ تفریظ شاهنامه امیر بهادری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.