۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱

پیش ازین، مدح هر که گفتندی
یافتندی ز جود او صله ها

گر اثر می نکرد، ز آتش هجو
ریختندی بجانش آبله ها

این زمان، نه بمدح ممنون اند
نه ز هجو است بر زبان گله ها

داد داد، از فزونی امساک؛
آه آه، از کمی حوصله ها

بعد ازین بایدم فرستادن
بعدم زین گروه قافله ها

بلکه آرند مزد مرثیه پیش
فگنم چون ز نوحه زلزله ها

آدم زنده هم نمانده، دریغ
کآدمی خوار گشته قابله ها

دفتر انتخاب را گردون
داد بر باد و مانده باطله ها

از که گیرم دیت؟ که افزون است
از مجانین جنون عاقله ها!
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲ - تعریف شمشیر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.