هوش مصنوعی: این شعر در مدح فردی نیکوکار به نام فرج الله است که در راه خداوند برکه‌ای با آب شیرین و گوارا ساخته است. شاعر با اشاره به اعمال خیر او، بیان می‌کند که چنین فردی در روز قیامت مستحق پاداش بزرگی خواهد بود. همچنین، تاریخ ساخت این برکه در پایان شعر ذکر شده است.
رده سنی: همه سنین این شعر دارای محتوای اخلاقی و مذهبی است و هیچ عنصر نامناسبی برای گروه‌های سنی مختلف ندارد. همچنین، زبان آن ساده و قابل درک برای عموم است.

شمارهٔ ۳ - ماده تاریخ - ۱۱۹۰ هجری قمری

سر دفتر اصحاب فتوت فرج الله
کش رزق جهان را کف بخشنده کفیل است

چون سعی جمیلش بود اندر عمل خیر
در روز جزا مستحق اجر جزیل است

در راه خدا ساخت یکی برکه که آبش
شیرین و خنک صافی و خوشبوی چو نیل است

بر طینتش، این آب که صافی است گواه است
بر همتش این خیر که جاری است دلیل است

کرد از پی تاریخ رقم خامه ی آذر:
این برکه بر آن کو طلبید آب سبیل است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - تعریف شمشیر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - در مدح حاجی سلیمان صباحی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.