هوش مصنوعی: این متن به بررسی ویژگی‌های افراد بزرگ و نیکوکار می‌پردازد که با عدالت، بخشش و کمک به دیگران شناخته می‌شوند. در مقابل، افرادی که تنها به دنبال قدرت و شهرت هستند و از ظلم و بخل دوری نمی‌کنند، مورد انتقاد قرار می‌گیرند. شاعر تأکید می‌کند که مردانگی واقعی در خدمت به دیگران و عدالت است، نه در حفظ مقام و قدرت.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد تا بتواند پیام آن را به خوبی درک کند.

شمارهٔ ۱۴ - و له علیه الرحمه

خوش آمد این کهن رسمم از آنان
که خود را از بزرگان میشمارند

که چون بیرون روند از ملک ناچار
بجای خود، بزرگی باز دارند

که هر جا نخل بخل و ظلم بینند
کنند و تخم جود و عدل کارند

ز پا افتادگان را، دست گیرند؛
بکار دستگیری، پافشارند

بدرد بیدلان، درمان فرستند؛
بزخم بیکسان، مرهم گذارند

نه اینان، کز قضای آسمانی؛
کنون در شهر ایران شهریارند

بشمع مجلس دانش، نسیمند؛
بچشم مردم دانا، غبارند!

جهان کرده چو ابر تیر ماهی
سیاه و قطره یی هرگز نبارند

بشهری چون روند از شهری، آنجا
ز خود ناکس تری را برگمارند

کزان هر شیوه ی ناخوش که بینند
به نباش نخستین رحمت آرند

غرض، آیین مردی این نباشد
که مردان جان بنا مردان سپارند!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - و له قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.