هوش مصنوعی:
شاعر از دل‌بستگی و عشق عمیق خود سخن می‌گوید و از رنج‌های عاشقانه و انتظار وصال می‌نالد. او با اشاره به شب و روز، به ناپایداری شرایط و امید به دیدار معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناخت ادبی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۰
مرغ دل من، که بود دست آموزت؛
غلطید به خون، ز ناوک دلدوزت
با ما روزی گر به شب آری چه شود؟!
شکرانه ی اینکه نیست چون شب روزت
غلطید به خون، ز ناوک دلدوزت
با ما روزی گر به شب آری چه شود؟!
شکرانه ی اینکه نیست چون شب روزت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
