هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و ابراز می‌کند که دل به معشوق سپرده است. او از این که ممکن است زود از دنیا برود و فرصت شناخت کامل معشوق را نداشته باشد، اظهار تأسف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و اندوه‌آور است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، نیاز به درک ادبیات کلاسیک دارد که معمولاً با افزایش سن همراه است.

شمارهٔ ۱۱۰

یاری کامروز نقد دل باختمش
در کشور حسن، رایت افراختمش

فرداست که میمیرم و، خواهد گفتن:
افسوس که زود رفت و نشناختمش!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.