هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت یک دختر چهارده ساله می‌پردازد که مانند ماه، چهره‌ای دلنشین و بی‌دغدغه دارد. چین‌های پیشانی او نه نشانه نگرانی، بلکه زیورهایی برای ماه چهارده‌روزه هستند.
رده سنی:
14+
محتوا شامل مفاهیم زیبایی‌شناسی و توصیفات شاعرانه است که برای درک و لذت بردن از آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبی دارد. همچنین، اشاره به سن چهارده سالگی ممکن است برای خوانندگان همسن جذاب‌تر باشد.
شمارهٔ ۱۲۲
آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال
دارد بجبین چین، ز کسش نیست ملال
چین نیست که بر جبین او می بینی
آراسته ماه چارده را بهلال
دارد بجبین چین، ز کسش نیست ملال
چین نیست که بر جبین او می بینی
آراسته ماه چارده را بهلال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
