هوش مصنوعی:
در این متن شاعر از زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار و عید سخن می‌گوید و از گل و می به عنوان نمادهای شادی و نشاط یاد می‌کند. او توصیه می‌کند که از این مواهب طبیعی لذت ببریم.
رده سنی:
همه سنین
این متن یک شعر کلاسیک فارسی است که مضامین آن شامل طبیعت و شادی می‌شود و هیچ محتوای نامناسب برای گروه‌های سنی مختلف ندارد. بنابراین برای همه سنین مناسب است.
شمارهٔ ۱۲۴
عید است، مگردان صنما روی ز گل
مینا طلب از لاله، قدح جوی ز گل
در پای گلی، بکف چو گیری جامی
گل رنگ ز می گیرد و می بوی ز گل
مینا طلب از لاله، قدح جوی ز گل
در پای گلی، بکف چو گیری جامی
گل رنگ ز می گیرد و می بوی ز گل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
