۲۰۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۵

ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم
ا زدیدن روز، دیده پوشیدستم

هر روز گرفته شمع خورشید بکف
گردم پی آن شب که، تو را دیدستم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.