هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج شبهای طولانی و سوز دلش میگوید که برای رسیدن به مهر و محبت معشوق متحمل شده است. او در ظاهر خندان است، اما درونش پر از غم و شبهای تاریک است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کمسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده و احساسات سنگین، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب میسازد.
شمارهٔ ۱۲۶
بس شب بلب آه سینه سوز آوردم
تا رو بتو مهر دل فروز آوردم
تو می بینی چو صبح در خنده لبم
من میدانم چه شب بروز آوردم!
تا رو بتو مهر دل فروز آوردم
تو می بینی چو صبح در خنده لبم
من میدانم چه شب بروز آوردم!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.