هوش مصنوعی:
شاعر ابراز پشیمانی می‌کند که چرا دوستی و محبت را از کودکی به فرد مورد نظر نیاموخته است و به جای آن، دشمنی و کینه ورزیده است. او آرزو می‌کند که ای کاش پدرش او را به شاعر می‌سپرد تا از کودکی دوستی را به او آموزش دهد.
رده سنی:
14+
مفاهیم عمیق عاطفی و اخلاقی مانند پشیمانی، دوستی، و تربیت در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های شعری ممکن است برای گروه سنی پایین‌تر قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۷۸
ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی
وز آتش دشمنی او سوختمی
ای کاش بدست من سپردی پدرش
تا دوستیش بطفلی آموختمی
وز آتش دشمنی او سوختمی
ای کاش بدست من سپردی پدرش
تا دوستیش بطفلی آموختمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
