هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از آرزوی دیدار و رحمت معشوق یا خداوند سخن می‌گوید و ابراز عجز و نیاز می‌کند. او امیدوار است که مورد لطف و مهربانی قرار گیرد و از وضعیت دشوار خود نجات یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۷۹
خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی
آیی شبی و رحم به پیریم کنی
پایت مالم، که پایمالم نکنی؛
دستت بوسم، که دستگیریم کنی
آیی شبی و رحم به پیریم کنی
پایت مالم، که پایمالم نکنی؛
دستت بوسم، که دستگیریم کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
