آه کز خیل بندگان سعید
آه کز زمره ی عباد شکور

فاضلی رفت زین جهان خراب
عارفی رفت زین سرای غرور

تقی متقی، که چون ز جهان
بجنان شد ز لطف رب غفور

گاه هستند محرمش غلمان
گاه هستند همدمانش حور

وسعت خلد، آمدش بنظر
رفت زین تنگنای پر شر و شور

چون دلش زین سرای ظلمانی
تنگ شد رفت سوی عالم نور

گفت تاریخ رفتنش آذر:
با محمد، تقی بود محشور(۱۱۷۱ه.ق)