هوش مصنوعی:
این متن شعری از مثنوی مولوی است که در آن خداوند خطاب به موسی(ع) می‌گوید که قارون بارها از او درخواست کمک کرده اما موسی(ع) به او پاسخ نداده است. خداوند بیان می‌کند که اگر موسی(ع) قارون را آفریده بود، در عذابش آرامش می‌یافت. متن به رحمت و بخشش الهی اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که خداوند حتی بر بی‌رحم‌ترین افراد نیز رحمت می‌کند و گناهکاران را می‌بخشد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و دینی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی و فلسفی دارد. همچنین، زبان شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
حکایت موسی و قارون
حق تعالی گفت قارون زار زار
خواند ای موسی ترا هفتاد بار
تو ندادی هیچ باز او را جواب
گر بزاری یک رهم کردی خطاب
شاخ شرک از جان او برکندمی
خلعت دین در سرش افکندمی
کردی ای موسی به صد دردش هلاک
خاکسارش سر فرودادی به خاک
گر تو او را آفریده بودیی
در عذابش آرمیده بودیی
آنک بر بی‌رحمتان رحمت کند
اهل رحمت را ولی نعمت کند
هست دریاهای فضلش بی‌دریغ
در بر آن جرمها یک اشک میغ
هرک را باشد چنان بخشایشی
کی تغیر آرد از آلایشی
هرک او عیب گنه‌کاران کند
خویش را از خیل جباران کند
خواند ای موسی ترا هفتاد بار
تو ندادی هیچ باز او را جواب
گر بزاری یک رهم کردی خطاب
شاخ شرک از جان او برکندمی
خلعت دین در سرش افکندمی
کردی ای موسی به صد دردش هلاک
خاکسارش سر فرودادی به خاک
گر تو او را آفریده بودیی
در عذابش آرمیده بودیی
آنک بر بی‌رحمتان رحمت کند
اهل رحمت را ولی نعمت کند
هست دریاهای فضلش بی‌دریغ
در بر آن جرمها یک اشک میغ
هرک را باشد چنان بخشایشی
کی تغیر آرد از آلایشی
هرک او عیب گنه‌کاران کند
خویش را از خیل جباران کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:حکایت صوفی و انگبین فروش
گوهر بعدی:حکایت زاهدی خودپسند که از مرده‌ای احتراز جست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
