هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مناسبت عید و با تمجید از حاکم عادل و دوران پربرکت او سروده شده است. شاعر عید را نماد دولت و دین می‌داند و از عدالت، کرم و قدرت حاکم سخن می‌گوید. همچنین، به بهشت‌وارگی دنیا تحت حکومت او اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که هر روز تحت سایه‌اش عید است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق سیاسی و مذهبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۶۸

نوبت عیداست و عید دولت و دین است
عید بدوران شهریار قرین است

خطبة دولت بنام حامی ملک است
شاهد دنیا بکام ناصر دین است

دست کرم زاستین سؤال گرای است
پای ستم زآستان عقال گزین است

صدر قضا آستان رای صوابست
دست قدر آستین عزم متین است

عید اگر میرود چه باک که هر روز
عید جهان خسرو زمان و زمین است

دیر زی ای عید ما که سایه ی حقی
وان دگر از گردش شهور و سنین است

از اثر ابر دست سیم فشانش
باغ بهشت است و بزم چرخ برین است

چشم خرد خیره با فروغ جبینش
شخص چه باشد دگر که سایه چنین است

از چه غمین گردد آنکه خود بتوشاد است
وز که شود شاد آنکه از تو غمین است
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.