هوش مصنوعی:
متن بالا بیانگر این است که عاقلان برای جلوگیری از خرابیهای ناشی از سیلاب، خانههای خود را محکم میسازند و از زیباییهای زودگذر چشمپوشی میکنند. همچنین اشاره میکند که اختصار در گفتار بهتر از اطناب است و در پایان، برای شهریار آرزوی دولتی پایدار و بدون ملالت میکند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال دشوار است. همچنین، برخی واژهها و اصطلاحات قدیمی ممکن است برای این گروه سنی نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۵۴
هیچ عاقل بخانه بندد نقش
تا ببندد گذار سیلابش
از خرابی بن نشاط چه غم
در شکن سقف و بر کن ابوابش
تا نیاید فرود بام سرای
بر نتابد بحجره مهتابش
قصه کوتاه کن که به باشد
اختصار سخن ز اطنابش
دولت شهریار باد دراز
که ملالت نیارد اسهابش
تا ببندد گذار سیلابش
از خرابی بن نشاط چه غم
در شکن سقف و بر کن ابوابش
تا نیاید فرود بام سرای
بر نتابد بحجره مهتابش
قصه کوتاه کن که به باشد
اختصار سخن ز اطنابش
دولت شهریار باد دراز
که ملالت نیارد اسهابش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.